turkic

[TurkĀ·ic]

Of or relating to the people who speak the Turkic language

...

Turkish.

Noun
a subfamily of Altaic languages

Adjective
of or relating to the people who speak the Turkic language


a.
Turkish.


Turkic

Turk"ic , a. Turkish.

Turkish.

...

Usage Examples
Misspelled Form

turkic, rturkic, 5turkic, 6turkic, yturkic, gturkic, rurkic, 5urkic, 6urkic, yurkic, gurkic, trurkic, t5urkic, t6urkic, tyurkic, tgurkic, tyurkic, t7urkic, t8urkic, tiurkic, tjurkic, tyrkic, t7rkic, t8rkic, tirkic, tjrkic, tuyrkic, tu7rkic, tu8rkic, tuirkic, tujrkic, tuerkic, tu4rkic, tu5rkic, tutrkic, tufrkic, tuekic, tu4kic, tu5kic, tutkic, tufkic, turekic, tur4kic, tur5kic, turtkic, turfkic, turjkic, turikic, turokic, turlkic, turmkic, turjic, turiic, turoic, turlic, turmic, turkjic, turkiic, turkoic, turklic, turkmic, turkuic, turk8ic, turk9ic, turkoic, turkjic, turkkic, turkuc, turk8c, turk9c, turkoc, turkjc, turkkc, turkiuc, turki8c, turki9c, turkioc, turkijc, turkikc, turkixc, turkidc, turkifc, turkivc, turki c, turkix, turkid, turkif, turkiv, turki , turkicx, turkicd, turkicf, turkicv, turkic .

Comments


Browse Dictionary