Turpin

[Turpin]

English highwayman (1706 1739)

...

A land tortoise.

Noun
English highwayman (1706-1739)


n.
A land tortoise.


Turpin

Tur"pin , n. (Zo'94l.) A land tortoise. [Obs.]

A land tortoise.

...

Usage Examples
Misspelled Form

Turpin, Turpin, urpin, Turpin, Tyurpin, T7urpin, T8urpin, Tiurpin, Tjurpin, Tyrpin, T7rpin, T8rpin, Tirpin, Tjrpin, Tuyrpin, Tu7rpin, Tu8rpin, Tuirpin, Tujrpin, Tuerpin, Tu4rpin, Tu5rpin, Tutrpin, Tufrpin, Tuepin, Tu4pin, Tu5pin, Tutpin, Tufpin, Turepin, Tur4pin, Tur5pin, Turtpin, Turfpin, Turopin, Tur0pin, Turlpin, Turoin, Tur0in, Turlin, Turpoin, Turp0in, Turplin, Turpuin, Turp8in, Turp9in, Turpoin, Turpjin, Turpkin, Turpun, Turp8n, Turp9n, Turpon, Turpjn, Turpkn, Turpiun, Turpi8n, Turpi9n, Turpion, Turpijn, Turpikn, Turpibn, Turpihn, Turpijn, Turpimn, Turpi n, Turpib, Turpih, Turpij, Turpim, Turpi , Turpinb, Turpinh, Turpinj, Turpinm, Turpin .