Seignior

[Seign·ior]

A man of rank in the ancient regime

...

A lord; the lord of a manor.

Noun
a man of rank in the ancien regime


n.
A lord; the lord of a manor.

n.
A title of honor or of address in the South of Europe, corresponding to Sir or Mr. in English.


Seignior

Seign"ior , n. [OF. seignor, F. seigneur, cf. It. signore, Sp. se'a4or from an objective case of L. senier elder. See Senior.] 1. A lord; the lord of a manor. 2. A title of honor or of address in the South of Europe, corresponding to Sir or Mr. in English. Grand Seignior, the sultan of Turkey.

A lord; the lord of a manor.

...

Usage Examples
Misspelled Form

Seignior, Seignior, eignior, Seignior, Sweignior, S3eignior, S4eignior, Sreignior, Sseignior, Sdeignior, Swignior, S3ignior, S4ignior, Srignior, Ssignior, Sdignior, Sewignior, Se3ignior, Se4ignior, Serignior, Sesignior, Sedignior, Seuignior, Se8ignior, Se9ignior, Seoignior, Sejignior, Sekignior, Seugnior, Se8gnior, Se9gnior, Seognior, Sejgnior, Sekgnior, Seiugnior, Sei8gnior, Sei9gnior, Seiognior, Seijgnior, Seikgnior, Seifgnior, Seitgnior, Seiygnior, Seihgnior, Seibgnior, Seivgnior, Seifnior, Seitnior, Seiynior, Seihnior, Seibnior, Seivnior, Seigfnior, Seigtnior, Seigynior, Seighnior, Seigbnior, Seigvnior, Seigbnior, Seighnior, Seigjnior, Seigmnior, Seig nior, Seigbior, Seighior, Seigjior, Seigmior, Seig ior, Seignbior, Seignhior, Seignjior, Seignmior, Seign ior, Seignuior, Seign8ior, Seign9ior, Seignoior, Seignjior, Seignkior, Seignuor, Seign8or, Seign9or, Seignoor, Seignjor, Seignkor, Seigniuor, Seigni8or, Seigni9or, Seignioor, Seignijor, Seignikor, Seigniior, Seigni9or, Seigni0or, Seignipor, Seignilor, Seigniir, Seigni9r, Seigni0r, Seignipr, Seignilr, Seignioir, Seignio9r, Seignio0r, Seigniopr, Seigniolr, Seignioer, Seignio4r, Seignio5r, Seigniotr, Seigniofr, Seignioe, Seignio4, Seignio5, Seigniot, Seigniof, Seigniore, Seignior4, Seignior5, Seigniort, Seigniorf.