Reusation

[Re`u*sa·tion]

Refusal.

...

Refusal.


Reusation

Re`u*sa"tion (r?k`?*z?"sh?n), n. [L. recusatio: cf. F. r'82cusation.] 1. Refusal. [Obs.] 2. (Old Law) The act of refusing a judge or challenging that he shall not try the cause, on account of his supposed partiality. Blackstone.

Refusal.

...

Usage Examples
Misspelled Form

Reusation, Reusation, eusation, Reusation, Rweusation, R3eusation, R4eusation, Rreusation, Rseusation, Rdeusation, Rwusation, R3usation, R4usation, Rrusation, Rsusation, Rdusation, Rewusation, Re3usation, Re4usation, Rerusation, Resusation, Redusation, Reyusation, Re7usation, Re8usation, Reiusation, Rejusation, Reysation, Re7sation, Re8sation, Reisation, Rejsation, Reuysation, Reu7sation, Reu8sation, Reuisation, Reujsation, Reuasation, Reuwsation, Reuesation, Reudsation, Reuxsation, Reuzsation, Reuaation, Reuwation, Reueation, Reudation, Reuxation, Reuzation, Reusaation, Reuswation, Reuseation, Reusdation, Reusxation, Reuszation, Reusqation, Reuswation, Reussation, Reuszation, Reusqtion, Reuswtion, Reusstion, Reusztion, Reusaqtion, Reusawtion, Reusastion, Reusaztion, Reusartion, Reusa5tion, Reusa6tion, Reusaytion, Reusagtion, Reusarion, Reusa5ion, Reusa6ion, Reusayion, Reusagion, Reusatrion, Reusat5ion, Reusat6ion, Reusatyion, Reusatgion, Reusatuion, Reusat8ion, Reusat9ion, Reusatoion, Reusatjion, Reusatkion, Reusatuon, Reusat8on, Reusat9on, Reusatoon, Reusatjon, Reusatkon, Reusatiuon, Reusati8on, Reusati9on, Reusatioon, Reusatijon, Reusatikon, Reusatiion, Reusati9on, Reusati0on, Reusatipon, Reusatilon, Reusatiin, Reusati9n, Reusati0n, Reusatipn, Reusatiln, Reusatioin, Reusatio9n, Reusatio0n, Reusatiopn, Reusatioln, Reusatiobn, Reusatiohn, Reusatiojn, Reusatiomn, Reusatio n, Reusatiob, Reusatioh, Reusatioj, Reusatiom, Reusatio , Reusationb, Reusationh, Reusationj, Reusationm, Reusation .