Rescussor

[Res*cusĀ·sor]

One who makes an unlawful rescue; a rescuer.

...

One who makes an unlawful rescue; a rescuer.


n.
One who makes an unlawful rescue; a rescuer.


Rescussor

Res*cus"sor (r?s-k?s"s?r), n. [LL.] (O.Eng.Law) One who makes an unlawful rescue; a rescuer. Burril.

One who makes an unlawful rescue; a rescuer.

...

Usage Examples
Misspelled Form

Rescussor, Rescussor, escussor, Rescussor, Rwescussor, R3escussor, R4escussor, Rrescussor, Rsescussor, Rdescussor, Rwscussor, R3scussor, R4scussor, Rrscussor, Rsscussor, Rdscussor, Rewscussor, Re3scussor, Re4scussor, Rerscussor, Resscussor, Redscussor, Reascussor, Rewscussor, Reescussor, Redscussor, Rexscussor, Rezscussor, Reacussor, Rewcussor, Reecussor, Redcussor, Rexcussor, Rezcussor, Resacussor, Reswcussor, Resecussor, Resdcussor, Resxcussor, Reszcussor, Resxcussor, Resdcussor, Resfcussor, Resvcussor, Res cussor, Resxussor, Resdussor, Resfussor, Resvussor, Res ussor, Rescxussor, Rescdussor, Rescfussor, Rescvussor, Resc ussor, Rescyussor, Resc7ussor, Resc8ussor, Resciussor, Rescjussor, Rescyssor, Resc7ssor, Resc8ssor, Rescissor, Rescjssor, Rescuyssor, Rescu7ssor, Rescu8ssor, Rescuissor, Rescujssor, Rescuassor, Rescuwssor, Rescuessor, Rescudssor, Rescuxssor, Rescuzssor, Rescuasor, Rescuwsor, Rescuesor, Rescudsor, Rescuxsor, Rescuzsor, Rescusasor, Rescuswsor, Rescusesor, Rescusdsor, Rescusxsor, Rescuszsor, Rescusasor, Rescuswsor, Rescusesor, Rescusdsor, Rescusxsor, Rescuszsor, Rescusaor, Rescuswor, Rescuseor, Rescusdor, Rescusxor, Rescuszor, Rescussaor, Rescusswor, Rescusseor, Rescussdor, Rescussxor, Rescusszor, Rescussior, Rescuss9or, Rescuss0or, Rescusspor, Rescusslor, Rescussir, Rescuss9r, Rescuss0r, Rescusspr, Rescusslr, Rescussoir, Rescusso9r, Rescusso0r, Rescussopr, Rescussolr, Rescussoer, Rescusso4r, Rescusso5r, Rescussotr, Rescussofr, Rescussoe, Rescusso4, Rescusso5, Rescussot, Rescussof, Rescussore, Rescussor4, Rescussor5, Rescussort, Rescussorf.