Penaunt

[PenĀ·aunt]

A penitent.

...

A penitent.


n.
A penitent.


Penaunt

Pen"aunt , n. [OF. penant, peneant. See Penitent.] A penitent. [Obs.] Chaucer.

A penitent.

...

Usage Examples
Misspelled Form

Penaunt, Penaunt, enaunt, Penaunt, Pwenaunt, P3enaunt, P4enaunt, Prenaunt, Psenaunt, Pdenaunt, Pwnaunt, P3naunt, P4naunt, Prnaunt, Psnaunt, Pdnaunt, Pewnaunt, Pe3naunt, Pe4naunt, Pernaunt, Pesnaunt, Pednaunt, Pebnaunt, Pehnaunt, Pejnaunt, Pemnaunt, Pe naunt, Pebaunt, Pehaunt, Pejaunt, Pemaunt, Pe aunt, Penbaunt, Penhaunt, Penjaunt, Penmaunt, Pen aunt, Penqaunt, Penwaunt, Pensaunt, Penzaunt, Penqunt, Penwunt, Pensunt, Penzunt, Penaqunt, Penawunt, Penasunt, Penazunt, Penayunt, Pena7unt, Pena8unt, Penaiunt, Penajunt, Penaynt, Pena7nt, Pena8nt, Penaint, Penajnt, Penauynt, Penau7nt, Penau8nt, Penauint, Penaujnt, Penaubnt, Penauhnt, Penaujnt, Penaumnt, Penau nt, Penaubt, Penauht, Penaujt, Penaumt, Penau t, Penaunbt, Penaunht, Penaunjt, Penaunmt, Penaun t, Penaunrt, Penaun5t, Penaun6t, Penaunyt, Penaungt, Penaunr, Penaun5, Penaun6, Penauny, Penaung, Penauntr, Penaunt5, Penaunt6, Penaunty, Penauntg.