Magyar

[Mag·yar]

The language of the Magyars.

...

One of the dominant people of Hungary, allied to the Finns; a Hungarian.

Noun
the official language of Hungary (also spoken in Rumania); belongs to the Ugric family of languages

Noun
a native or inhabitant of Hungary

Adjective
relating to or characteristic of Hungary; "Hungarian folk music"


n.
One of the dominant people of Hungary, allied to the Finns; a Hungarian.

n.
The language of the Magyars.


Magyar

Mag"yar , n. [Hung.] 1. (Ethnol.) One of the dominant people of Hungary, allied to the Finns; a Hungarian. 2. The language of the Magyars.

One of the dominant people of Hungary, allied to the Finns; a Hungarian.

...

Usage Examples
Misspelled Form

Magyar, Magyar, agyar, Magyar, Mqagyar, Mwagyar, Msagyar, Mzagyar, Mqgyar, Mwgyar, Msgyar, Mzgyar, Maqgyar, Mawgyar, Masgyar, Mazgyar, Mafgyar, Matgyar, Maygyar, Mahgyar, Mabgyar, Mavgyar, Mafyar, Matyar, Mayyar, Mahyar, Mabyar, Mavyar, Magfyar, Magtyar, Magyyar, Maghyar, Magbyar, Magvyar, Magtyar, Mag6yar, Mag7yar, Maguyar, Maghyar, Magtar, Mag6ar, Mag7ar, Maguar, Maghar, Magytar, Magy6ar, Magy7ar, Magyuar, Magyhar, Magyqar, Magywar, Magysar, Magyzar, Magyqr, Magywr, Magysr, Magyzr, Magyaqr, Magyawr, Magyasr, Magyazr, Magyaer, Magya4r, Magya5r, Magyatr, Magyafr, Magyae, Magya4, Magya5, Magyat, Magyaf, Magyare, Magyar4, Magyar5, Magyart, Magyarf.

Comments


Browse Dictionary