Laudator

[Lau*da·tor]

Someone who communicates high praise

...

One who lauds.

Noun
someone who communicates high praise


n.
One who lauds.

n.
An arbitrator.


Laudator

Lau*da"tor , n. [L.] 1. One who lauds. 2. (Law) An arbitrator. [Obs.] Cowell.

One who lauds.

...

Usage Examples
Misspelled Form

Laudator, Laudator, audator, Laudator, Lqaudator, Lwaudator, Lsaudator, Lzaudator, Lqudator, Lwudator, Lsudator, Lzudator, Laqudator, Lawudator, Lasudator, Lazudator, Layudator, La7udator, La8udator, Laiudator, Lajudator, Laydator, La7dator, La8dator, Laidator, Lajdator, Lauydator, Lau7dator, Lau8dator, Lauidator, Laujdator, Lausdator, Lauedator, Laufdator, Lauxdator, Laucdator, Lausator, Laueator, Laufator, Lauxator, Laucator, Laudsator, Laudeator, Laudfator, Laudxator, Laudcator, Laudqator, Laudwator, Laudsator, Laudzator, Laudqtor, Laudwtor, Laudstor, Laudztor, Laudaqtor, Laudawtor, Laudastor, Laudaztor, Laudartor, Lauda5tor, Lauda6tor, Laudaytor, Laudagtor, Laudaror, Lauda5or, Lauda6or, Laudayor, Laudagor, Laudatror, Laudat5or, Laudat6or, Laudatyor, Laudatgor, Laudatior, Laudat9or, Laudat0or, Laudatpor, Laudatlor, Laudatir, Laudat9r, Laudat0r, Laudatpr, Laudatlr, Laudatoir, Laudato9r, Laudato0r, Laudatopr, Laudatolr, Laudatoer, Laudato4r, Laudato5r, Laudatotr, Laudatofr, Laudatoe, Laudato4, Laudato5, Laudatot, Laudatof, Laudatore, Laudator4, Laudator5, Laudatort, Laudatorf.

Comments


Browse Dictionary