Harken

[HarkĀ·en]

Listen; used mostly in the imperative

...

To hearken.

Verb
listen; used mostly in the imperative


v. t. & i.
To hearken.


Harken

Hark"en , v. t. & i. To hearken. Tennyson.

To hearken.

...

Usage Examples
Misspelled Form

Harken, Harken, arken, Harken, Hqarken, Hwarken, Hsarken, Hzarken, Hqrken, Hwrken, Hsrken, Hzrken, Haqrken, Hawrken, Hasrken, Hazrken, Haerken, Ha4rken, Ha5rken, Hatrken, Hafrken, Haeken, Ha4ken, Ha5ken, Hatken, Hafken, Hareken, Har4ken, Har5ken, Hartken, Harfken, Harjken, Hariken, Haroken, Harlken, Harmken, Harjen, Harien, Haroen, Harlen, Harmen, Harkjen, Harkien, Harkoen, Harklen, Harkmen, Harkwen, Hark3en, Hark4en, Harkren, Harksen, Harkden, Harkwn, Hark3n, Hark4n, Harkrn, Harksn, Harkdn, Harkewn, Harke3n, Harke4n, Harkern, Harkesn, Harkedn, Harkebn, Harkehn, Harkejn, Harkemn, Harke n, Harkeb, Harkeh, Harkej, Harkem, Harke , Harkenb, Harkenh, Harkenj, Harkenm, Harken .

Comments


Browse Dictionary