Grantor

[Grant·or]

A person who makes a grant in legal form

...

The person by whom a grant or conveyance is made.

Noun
a person who makes a grant in legal form; "conveyed from grantor to grantee"


n.
The person by whom a grant or conveyance is made.


Grantor

Grant"or , n. (Law) The person by whom a grant or conveyance is made.

The person by whom a grant or conveyance is made.

...

Usage Examples
Misspelled Form

Grantor, Grantor, rantor, Grantor, Gerantor, G4rantor, G5rantor, Gtrantor, Gfrantor, Geantor, G4antor, G5antor, Gtantor, Gfantor, Greantor, Gr4antor, Gr5antor, Grtantor, Grfantor, Grqantor, Grwantor, Grsantor, Grzantor, Grqntor, Grwntor, Grsntor, Grzntor, Graqntor, Grawntor, Grasntor, Grazntor, Grabntor, Grahntor, Grajntor, Gramntor, Gra ntor, Grabtor, Grahtor, Grajtor, Gramtor, Gra tor, Granbtor, Granhtor, Granjtor, Granmtor, Gran tor, Granrtor, Gran5tor, Gran6tor, Granytor, Grangtor, Granror, Gran5or, Gran6or, Granyor, Grangor, Grantror, Grant5or, Grant6or, Grantyor, Grantgor, Grantior, Grant9or, Grant0or, Grantpor, Grantlor, Grantir, Grant9r, Grant0r, Grantpr, Grantlr, Grantoir, Granto9r, Granto0r, Grantopr, Grantolr, Grantoer, Granto4r, Granto5r, Grantotr, Grantofr, Grantoe, Granto4, Granto5, Grantot, Grantof, Grantore, Grantor4, Grantor5, Grantort, Grantorf.