Granter

[Grant·er]

A person who grants or gives something

...

One who grants.

Noun
a person who grants or gives something


n.
One who grants.


Granter

Grant"er , n. One who grants.

One who grants.

...

Usage Examples
Misspelled Form

Granter, Granter, ranter, Granter, Geranter, G4ranter, G5ranter, Gtranter, Gfranter, Geanter, G4anter, G5anter, Gtanter, Gfanter, Greanter, Gr4anter, Gr5anter, Grtanter, Grfanter, Grqanter, Grwanter, Grsanter, Grzanter, Grqnter, Grwnter, Grsnter, Grznter, Graqnter, Grawnter, Grasnter, Graznter, Grabnter, Grahnter, Grajnter, Gramnter, Gra nter, Grabter, Grahter, Grajter, Gramter, Gra ter, Granbter, Granhter, Granjter, Granmter, Gran ter, Granrter, Gran5ter, Gran6ter, Granyter, Grangter, Granrer, Gran5er, Gran6er, Granyer, Granger, Grantrer, Grant5er, Grant6er, Grantyer, Grantger, Grantwer, Grant3er, Grant4er, Grantrer, Grantser, Grantder, Grantwr, Grant3r, Grant4r, Grantrr, Grantsr, Grantdr, Grantewr, Grante3r, Grante4r, Granterr, Grantesr, Grantedr, Granteer, Grante4r, Grante5r, Grantetr, Grantefr, Grantee, Grante4, Grante5, Grantet, Grantef, Grantere, Granter4, Granter5, Grantert, Granterf.