Grantee

[Gran*teeĀ·]

A recipient of a grant

...

The person to whom a grant or conveyance is made.

Noun
a recipient of a grant


n.
The person to whom a grant or conveyance is made.


Grantee

Gran*tee" , n. (Law) The person to whom a grant or conveyance is made.
His grace will not survive the poor grantee he despises.

The person to whom a grant or conveyance is made.

...

Usage Examples
Misspelled Form

Grantee, Grantee, rantee, Grantee, Gerantee, G4rantee, G5rantee, Gtrantee, Gfrantee, Geantee, G4antee, G5antee, Gtantee, Gfantee, Greantee, Gr4antee, Gr5antee, Grtantee, Grfantee, Grqantee, Grwantee, Grsantee, Grzantee, Grqntee, Grwntee, Grsntee, Grzntee, Graqntee, Grawntee, Grasntee, Grazntee, Grabntee, Grahntee, Grajntee, Gramntee, Gra ntee, Grabtee, Grahtee, Grajtee, Gramtee, Gra tee, Granbtee, Granhtee, Granjtee, Granmtee, Gran tee, Granrtee, Gran5tee, Gran6tee, Granytee, Grangtee, Granree, Gran5ee, Gran6ee, Granyee, Grangee, Grantree, Grant5ee, Grant6ee, Grantyee, Grantgee, Grantwee, Grant3ee, Grant4ee, Grantree, Grantsee, Grantdee, Grantwe, Grant3e, Grant4e, Grantre, Grantse, Grantde, Grantewe, Grante3e, Grante4e, Grantere, Grantese, Grantede, Grantewe, Grante3e, Grante4e, Grantere, Grantese, Grantede, Grantew, Grante3, Grante4, Granter, Grantes, Granted, Granteew, Grantee3, Grantee4, Granteer, Grantees, Granteed.