Espier

[Es*piĀ·er]

One who espies.

...

One who espies.


n.
One who espies.


Espier

Es*pi"er , n. One who espies. Harmar.

One who espies.

...

Usage Examples
Misspelled Form

Espier, Espier, spier, Espier, Easpier, Ewspier, Eespier, Edspier, Exspier, Ezspier, Eapier, Ewpier, Eepier, Edpier, Expier, Ezpier, Esapier, Eswpier, Esepier, Esdpier, Esxpier, Eszpier, Esopier, Es0pier, Eslpier, Esoier, Es0ier, Eslier, Espoier, Esp0ier, Esplier, Espuier, Esp8ier, Esp9ier, Espoier, Espjier, Espkier, Espuer, Esp8er, Esp9er, Espoer, Espjer, Espker, Espiuer, Espi8er, Espi9er, Espioer, Espijer, Espiker, Espiwer, Espi3er, Espi4er, Espirer, Espiser, Espider, Espiwr, Espi3r, Espi4r, Espirr, Espisr, Espidr, Espiewr, Espie3r, Espie4r, Espierr, Espiesr, Espiedr, Espieer, Espie4r, Espie5r, Espietr, Espiefr, Espiee, Espie4, Espie5, Espiet, Espief, Espiere, Espier4, Espier5, Espiert, Espierf.