Ephesian

[E·phe·sian]

A resident of the ancient Greek city of Ephesus

...

Of or pertaining to Ephesus, an ancient city of Ionia, in Asia Minor.

Noun
a resident of the ancient Greek city of Ephesus


a.
Of or pertaining to Ephesus, an ancient city of Ionia, in Asia Minor.

n.
A native of Ephesus.

n.
A jolly companion; a roisterer.


Ephesian

E*phe"sian (?; 106), a. [L. Ephesius: cf. F. '82ph'82sien.] Of or pertaining to Ephesus, an ancient city of Ionia, in Asia Minor.

Ephesian

E*phe"sian, n. 1. A native of Ephesus. 2. A jolly companion; a roisterer. [Obs.] Shak.

Of or pertaining to Ephesus, an ancient city of Ionia, in Asia Minor.

A native of Ephesus.

...

Usage Examples
Misspelled Form

Ephesian, Ephesian, phesian, Ephesian, Eophesian, E0phesian, Elphesian, Eohesian, E0hesian, Elhesian, Epohesian, Ep0hesian, Eplhesian, Epghesian, Epyhesian, Epuhesian, Epjhesian, Epnhesian, Epgesian, Epyesian, Epuesian, Epjesian, Epnesian, Ephgesian, Ephyesian, Ephuesian, Ephjesian, Ephnesian, Ephwesian, Eph3esian, Eph4esian, Ephresian, Ephsesian, Ephdesian, Ephwsian, Eph3sian, Eph4sian, Ephrsian, Ephssian, Ephdsian, Ephewsian, Ephe3sian, Ephe4sian, Ephersian, Ephessian, Ephedsian, Epheasian, Ephewsian, Epheesian, Ephedsian, Ephexsian, Ephezsian, Epheaian, Ephewian, Epheeian, Ephedian, Ephexian, Ephezian, Ephesaian, Epheswian, Epheseian, Ephesdian, Ephesxian, Epheszian, Ephesuian, Ephes8ian, Ephes9ian, Ephesoian, Ephesjian, Epheskian, Ephesuan, Ephes8an, Ephes9an, Ephesoan, Ephesjan, Epheskan, Ephesiuan, Ephesi8an, Ephesi9an, Ephesioan, Ephesijan, Ephesikan, Ephesiqan, Ephesiwan, Ephesisan, Ephesizan, Ephesiqn, Ephesiwn, Ephesisn, Ephesizn, Ephesiaqn, Ephesiawn, Ephesiasn, Ephesiazn, Ephesiabn, Ephesiahn, Ephesiajn, Ephesiamn, Ephesia n, Ephesiab, Ephesiah, Ephesiaj, Ephesiam, Ephesia , Ephesianb, Ephesianh, Ephesianj, Ephesianm, Ephesian .