Coveter

[CovĀ·et*er]

One who covets.

...

One who covets.


n.
One who covets.


Coveter

Cov"et*er (-?r), n. One who covets.

One who covets.

...

Usage Examples
Misspelled Form

Coveter, Coveter, oveter, Coveter, Cioveter, C9oveter, C0oveter, Cpoveter, Cloveter, Civeter, C9veter, C0veter, Cpveter, Clveter, Coiveter, Co9veter, Co0veter, Copveter, Colveter, Cocveter, Cofveter, Cogveter, Cobveter, Co veter, Coceter, Cofeter, Cogeter, Cobeter, Co eter, Covceter, Covfeter, Covgeter, Covbeter, Cov eter, Covweter, Cov3eter, Cov4eter, Covreter, Covseter, Covdeter, Covwter, Cov3ter, Cov4ter, Covrter, Covster, Covdter, Covewter, Cove3ter, Cove4ter, Coverter, Covester, Covedter, Coverter, Cove5ter, Cove6ter, Coveyter, Covegter, Coverer, Cove5er, Cove6er, Coveyer, Coveger, Covetrer, Covet5er, Covet6er, Covetyer, Covetger, Covetwer, Covet3er, Covet4er, Covetrer, Covetser, Covetder, Covetwr, Covet3r, Covet4r, Covetrr, Covetsr, Covetdr, Covetewr, Covete3r, Covete4r, Coveterr, Covetesr, Covetedr, Coveteer, Covete4r, Covete5r, Covetetr, Covetefr, Covetee, Covete4, Covete5, Covetet, Covetef, Covetere, Coveter4, Coveter5, Covetert, Coveterf.