Bookman

[Book·man]

A learned person (especially in the humanities); someone who by long study has gained mastery in one or more disciplines

...

A studious man; a scholar.


n.
A studious man; a scholar.


Bookman

Book"man , n.; pl. Bookmen . A studious man; a scholar. Shak.

A studious man; a scholar.

...

Usage Examples
Misspelled Form

Bookman, Bookman, ookman, Bookman, Biookman, B9ookman, B0ookman, Bpookman, Blookman, Biokman, B9okman, B0okman, Bpokman, Blokman, Boiokman, Bo9okman, Bo0okman, Bopokman, Bolokman, Boiokman, Bo9okman, Bo0okman, Bopokman, Bolokman, Boikman, Bo9kman, Bo0kman, Bopkman, Bolkman, Booikman, Boo9kman, Boo0kman, Boopkman, Boolkman, Boojkman, Booikman, Boookman, Boolkman, Boomkman, Boojman, Booiman, Boooman, Boolman, Boomman, Bookjman, Bookiman, Bookoman, Booklman, Bookmman, Booknman, Bookjman, Bookkman, Book,man, Book man, Booknan, Bookjan, Bookkan, Book,an, Book an, Bookmnan, Bookmjan, Bookmkan, Bookm,an, Bookm an, Bookmqan, Bookmwan, Bookmsan, Bookmzan, Bookmqn, Bookmwn, Bookmsn, Bookmzn, Bookmaqn, Bookmawn, Bookmasn, Bookmazn, Bookmabn, Bookmahn, Bookmajn, Bookmamn, Bookma n, Bookmab, Bookmah, Bookmaj, Bookmam, Bookma , Bookmanb, Bookmanh, Bookmanj, Bookmanm, Bookman .