Birken

[birken]

Consisting of or made of wood of the birch tree

...

To whip with a birch or rod.

Adjective S.
consisting of or made of wood of the birch tree


v. t.
To whip with a birch or rod.

a.
Birchen; as, birken groves.


Birken

Birk"en , v. t. [From 1st Birk.] To whip with a birch or rod. [Obs.]

Birken

Birk"en, a. Birchen; as, birken groves. Burns.

To whip with a birch or rod.

Birchen; as, birken groves.

...

Usage Examples
Misspelled Form

Birken, Birken, irken, Birken, Buirken, B8irken, B9irken, Boirken, Bjirken, Bkirken, Burken, B8rken, B9rken, Borken, Bjrken, Bkrken, Biurken, Bi8rken, Bi9rken, Biorken, Bijrken, Bikrken, Bierken, Bi4rken, Bi5rken, Bitrken, Bifrken, Bieken, Bi4ken, Bi5ken, Bitken, Bifken, Bireken, Bir4ken, Bir5ken, Birtken, Birfken, Birjken, Biriken, Biroken, Birlken, Birmken, Birjen, Birien, Biroen, Birlen, Birmen, Birkjen, Birkien, Birkoen, Birklen, Birkmen, Birkwen, Birk3en, Birk4en, Birkren, Birksen, Birkden, Birkwn, Birk3n, Birk4n, Birkrn, Birksn, Birkdn, Birkewn, Birke3n, Birke4n, Birkern, Birkesn, Birkedn, Birkebn, Birkehn, Birkejn, Birkemn, Birke n, Birkeb, Birkeh, Birkej, Birkem, Birke , Birkenb, Birkenh, Birkenj, Birkenm, Birken .