Betutor

[Be*tu·tor]

To tutor; to instruct.

...

To tutor; to instruct.


v. t.
To tutor; to instruct.


Betutor

Be*tu"tor , v. t. [imp. & p. p. Betutored .] To tutor; to instruct. Coleridge.

To tutor; to instruct.

...

Usage Examples
Misspelled Form

Betutor, Betutor, etutor, Betutor, Bwetutor, B3etutor, B4etutor, Bretutor, Bsetutor, Bdetutor, Bwtutor, B3tutor, B4tutor, Brtutor, Bstutor, Bdtutor, Bewtutor, Be3tutor, Be4tutor, Bertutor, Bestutor, Bedtutor, Bertutor, Be5tutor, Be6tutor, Beytutor, Begtutor, Berutor, Be5utor, Be6utor, Beyutor, Begutor, Betrutor, Bet5utor, Bet6utor, Betyutor, Betgutor, Betyutor, Bet7utor, Bet8utor, Betiutor, Betjutor, Betytor, Bet7tor, Bet8tor, Betitor, Betjtor, Betuytor, Betu7tor, Betu8tor, Betuitor, Betujtor, Beturtor, Betu5tor, Betu6tor, Betuytor, Betugtor, Beturor, Betu5or, Betu6or, Betuyor, Betugor, Betutror, Betut5or, Betut6or, Betutyor, Betutgor, Betutior, Betut9or, Betut0or, Betutpor, Betutlor, Betutir, Betut9r, Betut0r, Betutpr, Betutlr, Betutoir, Betuto9r, Betuto0r, Betutopr, Betutolr, Betutoer, Betuto4r, Betuto5r, Betutotr, Betutofr, Betutoe, Betuto4, Betuto5, Betutot, Betutof, Betutore, Betutor4, Betutor5, Betutort, Betutorf.