Adaunt

[A*daunt·]

To daunt; to subdue; to mitigate.

...

To daunt; to subdue; to mitigate.


v. t.
To daunt; to subdue; to mitigate.


Adaunt

A*daunt" , v. t. [OE. adaunten to overpower, OF. adonter; '85 (L. ad) + donter, F. dompter. See Daunt.] To daunt; to subdue; to mitigate. [Obs.] Skelton.

To daunt; to subdue; to mitigate.

...

Usage Examples
Misspelled Form

Adaunt, Adaunt, daunt, Adaunt, Asdaunt, Aedaunt, Afdaunt, Axdaunt, Acdaunt, Asaunt, Aeaunt, Afaunt, Axaunt, Acaunt, Adsaunt, Adeaunt, Adfaunt, Adxaunt, Adcaunt, Adqaunt, Adwaunt, Adsaunt, Adzaunt, Adqunt, Adwunt, Adsunt, Adzunt, Adaqunt, Adawunt, Adasunt, Adazunt, Adayunt, Ada7unt, Ada8unt, Adaiunt, Adajunt, Adaynt, Ada7nt, Ada8nt, Adaint, Adajnt, Adauynt, Adau7nt, Adau8nt, Adauint, Adaujnt, Adaubnt, Adauhnt, Adaujnt, Adaumnt, Adau nt, Adaubt, Adauht, Adaujt, Adaumt, Adau t, Adaunbt, Adaunht, Adaunjt, Adaunmt, Adaun t, Adaunrt, Adaun5t, Adaun6t, Adaunyt, Adaungt, Adaunr, Adaun5, Adaun6, Adauny, Adaung, Adauntr, Adaunt5, Adaunt6, Adaunty, Adauntg.